AHİRET YOLCULUĞU
Ey yârenler, biz bu fâni âleme,
Sevmek için geldik, sevip gideriz.
Gâh anlatýr gâh dökeriz kaleme,
Görmek için geldik görüp gideriz.
Zor sorar bugünden insan yarýný,
Alabildiðince alsýn kârýný.
Öksüzün yetimin âhý zârýný,
Dermek için geldik derip gideriz.
An olur, tükenmez sanýlan ömür
Azrâil getirir yüce bir emir
Ýtiraz faydasýz, ecele mâmur
Durmak için geldik durup gideriz.
El kirinden bildik parayý pulu.
Fakir deðil zengin andýk yoksulu.
Müslüm gayrý müslüm -þartsýz- her kulu,
Sarmak için geldik sarýp gideriz.
Son vedâmýz can bilinen yapraða....
Dolanýrýz beþ on kulaç þapraða,
Dilemeden geldiðimiz topraða,
Girmek için geldik girip gideriz
Övgümüz Pir Sultan, Yüce Rûmi’ye....
Saygýmýz Yûnus’a, Bektaþ Veli’ye...
Kaygýmýz günâhkar bir Kederli’ye,
Varmak için geldik varýp gideriz.
Bineriz kösteksiz ahret atýna.
Bilmeyiz ne çýkar kimin bahtýna.
En nihâyet Yaradan’ýn katýna,
Ermek için geldik erip gideriz.
Kederli©Almanya, 11.07.2009
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.