YEŞİLKÖY
YEÞÝLKÖY
Yeþilköy bir kez daha uðradým sana
Bir aðustos akþamý saat yedide
Bir emanet verdim dýþ hatlarýna
Sene bin dokuz yüz doksan yedide
Yeþilköy eli boþ gönderdin geriye beni
Nasýl yürüyorum bak ardým sýra
Benim gibi yola vurmuþ kendini
Hýçkýrýk geliyor bak sýra sýra
Metal kuþ nereye götürdün onu
Biçare kalbimi düþünmedin mi?
Gelmez artýk bu isyanýmýn sonu
Ahýmý almaya üþenmedin mi?
Metal kuþ kanadýn kopsun kökünden
Ama yolculara bir þey olmasýn
Özellikle o deðerli yükünden
Biri var ki gözü bile dolmasýn
Emanet döneceðin günleri var ya
Beklemeyip hýzlý hýzlý çekeceðim
Zaman mühletini yavaþ savarya
Arkasýndan ýsrarla itekleyeceðim
Emanet gidiþin kâbustur bana
Kavþaðý olmayan meçhul bir tek yön
Dönüþünse sonsuz safadýr cana
Ne olur sultaným ne olur erken dön
Ýhsan POLAT 09.08.1998 Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.