YUNUS DUYMUŞTUR.

YUNUS DUYMUÞTUR.
Benim Sultan önünün, yeni Yunusu.
Ýçimi doldurdu, Allah coþkusu.
Gördüðüm olaylar, beni üzüyor.
Ýnsanlar çok zorda, ülkem aðlýyor.

Yunus’ta uðraþtý, hanla hakanla.
Hayat acýmýyor, çöktü zamanla.
Mevlana’yla birlik, týnaz harmanda.
Saman ayrýlýnca, hikmet buðdayda.

Ne demiþti bize, sevin sevilin.
Soyunuz asildir, onla öðünün.
Çile çekmek bile, ibadet olur.
Sabýrlý olanlar, mükafat bulur.

Yunusun devrinde, çoktu yoksulluk.
Çalan çýrpan ezen, yoktu doðruluk.
Hakla adaletle, doluydu eren.
Ýþte ondan çoktu, derviþi seven.

Bugüne çok þükür, daha zenginiz.
Bu zenginlik eþit, deðil üzgünüz.
Namuslu çalýþýp, vergi verseniz.
Devlet zenginlesin, hak isteyiniz.

Vermeden istemek, Allah’a mahsus.
Dünya kadar zengin, yoksul soluksuz.
Nasýl seveceksin, böyle yapaný.
Kul hakkýný yiyip, cebe ataný.

Bir adil düzen ki, özlemim olur.
Üzmeyin milleti, arayan bulur.
Makam mevki gider, o akan sudur.
Ýnsan hakký yeme, hak hukuk budur.

Türkmendaðlý Yunus, bilmiyor seni.
Duyunca sevinir, bilir halini.
Çýraðý yazýyor, ondan sevinir.
Haksýzlýk bitmemiþ, onla yerinir. HÝLMÝ CAN. (2346)
4.NÝSAN.2009.


Sosyal Medyada Paylaşın: