Doyulur mu?
Yüksek yüksek daðlarý vardýr,
Kýzýlýrmak’a bakan tarafý yardýr,
Doyulur mu köyüm senin havana?
Ýçsem suyundan o bana kardýr.
Benzeri yok verdiðin huzurun,
Bir baþka senin mutluluðun,
Doyulur mu topraðým senin bereketine?
Ýki dað arasýndan esen rüzgardýr soluðun.
Yok benzerin, olmaz hiç derdin,
Aldýn bizi kucaðýna, barýndýrdý bereketin,
Doyulur mu köyüm taþýna, topraðýna?
Özüm, sözüm sen dolu unutamam asla.
Özledim közde çayýný, dost sohbetlerini,
Güneþin doðuþu bir baþka olur, bekletirsin sabah saatlerini,
Doyulur mu köyüm daðdan kaynayan suyuna?
Hasretim buz gibi havanýn verdiði huzura.
Ýçime çeksem gecenin sessizliðini, uzansan topraða,
Yýldýzlarýn parlak ýþýðýnda dalýversem uykuya,
Ýçimdekileri salýversem Kýzýlýrmak’ýn bulanýk suyuna,
Doyulmaz anayurdum masumiyetine, saflýðýna.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.