Baba Babalýðýna ermeden Þefkat dolu yüreðine inmeden Babacan yanaklý gülümsemelerine dalmadan ben Koyu bir diyarbekir gecesinde Penceresi soðuk bir hecesinde Evladýný Ön tadýný Öksüz ve köksüz býraktýn Baba
Mehmet Selim ÇÝÇEK 10 Temmuz 2009, Mardin
Sosyal Medyada Paylaşın:
meselci Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.