AĞLAMA BANA ANNE..!

Ýnsanlar duyarsýz

Ýnsanlar acýmasýz

Ýnsanlýk çoktan kayýp

Gözler önünde ayýp

Yaþama hakký alýnýyor

Diri diri gömülüyor

Aðlama bana Anne..!



Huzurlu gün görmedim

Baðýmsýz olamadým

Ýnsanlýk neden hasým birbirine?

Dünyanýn her tarafýnda,

Oysaki çok geniþ dünya

Sevgi çiçeði alýnsa

Her yere salýnsa

Yine de birbirini boðazlar mý ?

Söylesene Anne!

Ruhum yorgun

Çin zülmü tam gaz,

Ýnsanlýðýn gözü önünde,

Nerde Birleþmiþ Milletler

Halen birleþmediler mi ?

Ama neden?

Daha çok mu kan aksýn?

Uygur Türklerinden..!

Çile çeken hep müslümanlar

Ve Dünyadaki TÜRKLER..

Ama neden?

Baðýmsýzlýk nasýl kazanýlýr Anne..

Dünya ne zaman huzur bulur?

Ýnsanlýk nerede saklanýr Anne

Söyle duysun Çaðdaþ geçinen

Zülüm için özel seçilen

Mazlumun sýrtýndan geçinen

Ýnsanlýða yön verenler...


Ýnsanlýk öldü

Güller hep soldu

Sevgiler dondu

Zevk sefa boldu

Tuzaklar kurdu....

Sarýl bana Anne,

Temmuzda titriyorum...

Bittikçe bitiyorum...


Ferhan DEMÝRAL


10 TEMMUZ 2009 ÝNEGÖL


Sosyal Medyada Paylaşın: