onca solumayý bir kazanda eriterek yüksek ateþte buhar edip saldým yaðmur edip yaðdýrdým sonra topraðýma dökülen her damlada çiçekler açtý meyveye durdu aðaçlar en güzel þarkýlarýný söylüyordu rüzgar o gün geceye beþ kala garip bir mantar boy verdi avuçlarýnda sese gelip dedi ki “gözden geçireceðim” bir çýrpýda yedim öldü öldüm bu hikaye burada bitmiþti
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sarmaşıka Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.