GÜLMESİ NE GÜÇ
Hayatýn içinden düne bakarak,
Bu günden, yarýný bilmesi ne güç.
Gözüme simsiyah gözlük takarak,
Meçhul karanlýðý, delmesi ne güç.
Aklým neyi çözdü? Neyi düþüne?
Zikrini fikretmek gelmez iþine,
Benleri takmýþken benler peþine,
Kýlý kýrk parçaya bölmesi ne güç.
Çeviren benmiþim, nuru zindana,
Boþuna çatmýþým cine þeytana,
Nice tuzaklarý kurmuþ ben bana,
Aklýmýn aklýmý çelmesi ne güç.
Gönül benden kaçtý gezer yabanda,
Derman býrakmadý dizde tabanda,
Kýyamet koparken þimdi þu anda,
Dönüp de kendime, gelmesi ne güç.
Ömür merdiveni çoklu basamak,
Açlýk kolay deðil, zordur susamak,
Nefes alýp vermek buysa yaþamak,
Ayakta gezerek ölmesi ne güç.
Huzur küs benimle, çile barýþýk,
Tabiplik bedene dertler alýþýk,
Hesabým tutmadý, defter karýþýk,
Yazý deðil kazý, silmesi ne güç.
Yaralýyý ancak yaralý tanýr,
Gönül aynasýna bakar utanýr,
Baþý yere düþer yüzü kýzarýr,
Aðlanacak hale gülmesi ne güç.
09.07.2009……..Mustafa YARALI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.