Ýki týrtýl ayrý zamanlarda
Yýrttý feri’nin kozasýný
Bir yeþil kelebeðe verdi adýný
Nil dendi, kimileri gün dedi
Diðer mavi kelebeðe
Talih uygun görüldü
Ýki kelebek uçuverdi göklere
Sarp daðlara, kayalýklara
Karýþtýlar baþka böceklere, çiçeklere
Uzak düþtüler, yollarý bahane bildiler
Oysa kaptansýz geminin dümeni de olamazdý
Bilemediler
Yaman esiyordu fýrtýna, mürettebat yetemiyordu
Yakacak az kalmýþtý kazan dairesinde
Eksik kalan sevgiler diken gibi batarken
Nasýrlý, týrnaksýz eller kürek çekemiyordu
Ana gibi saracak, baba gibi omuzlayacak
Kardeþçe dokunan ellerden mahrum kalarak
Bir yemeðin kokusunda kimbilir
Hangi anýlarý koklayarak
Yaralarýný ay’a, güneþ’e akþam sefalarýnla
Paylaþýrken
Gözyaþlarýný örseleyerek döktüler denize
Belki bir balýkçý aðýna meze
Belki de gururlarýna düþmesin diye gölge
Sarýlmayý hep ertelediler
Bal yaptýlar arýlarla
Dostluklar kurdular kuþlarla
Yaþlandýlar
Kanatlarýný yavrularýna kýrdýrdýlar
Onlar uçmaktan topallasalar da
Mücadeleden hiç kaçmadýlar
Ýki kardeþ kelebek
Biri yeþil biri mavi
Ýþte bu gece
Ýþte bu gece buluþtular
Gün ve talih
Bundan sonra
Hiç ayrýlmasýnlar
ayþe yayman
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.