MEVLANA VE ŞEMS

MEVLANA

MEVLANA
Kalbi sevgiyle evreni kucaklar olmuþ!
Gönül diliyle yolunu bulmuþ.
Her zerredeki aþký görmüþ
Ateþiyle yanar, döner mevlana.

Omu Þems’e muhtaç, Þems mi Ona?
Akmýþlar özlere, özü bulmuþlar.
Þems Mevlana’ya ayna, kendini görür
Yansýyýþla döner Mevlana.

Mevlana’daki O, ondaki O.
Olmazki gerçekten gayrýsý.
Atmýþ masivayý, hakký söyler dili
Iþýk etrafýnda döner Mevlana.

Gönül yolcularý olmuþ erenler
Onlara baþ tacý giydiren Nebi.
Edepte, hayada, yoktur dengi.
Huzurda ,sükuta eren Mevlana.

Mana deryasýnda gizliler çok!
Ummaný deryada yüzer mevlana.
O ummanda ÞemsÝle hemhal olmuþ.
Onda özünü görerek ,lal olmuþ dili.

Gözler bakýþýrken kalpler konuþur
Ruhlar muhabbette, sevgiyle sarýlýr.
Sevgisinden deryaya dökmüþ
Allah aþkýyla hu deyip döner!!

Görenler, Ona þaþkýn bakarken
O seyr aleminde ,dünyayý süzer!!
Güvercin gibi gezer semada.
Ýlahi aþkla sarhoþa döner Mevlana ..

Erenler, evliyalar içinde adý!
Lakin alçak gönüllü, olmaz halinden belli.
Kucak açar kardeþce tüm insanlara
Ýlahi aþklayken o bakide yaþar..

Dünyada, çekilmiþ uzlete
Sevenleri hep beklerken Onu..
O kendisiyle hesap halinde
Ruhunda fýrtýnalar koparken coþar.

Her kim çalsa kapýsýný açan
Gülümseyerek gülleri saçan…
Her nefeste adýný anar
Allah aþkýyla yanarda, yanar Mevlana…..

NÝGAR BEDÝRHAN
Sosyal Medyada Paylaşın: