Karanlýktý gece, Soðuktu... Esen tüm rüzgar içindeydi yüreðimin... Buz tutturuyordu duygularýma!
Zordu sevmek seni, Susmak lazýmdý hep aþka, Hiç konuþamamak... Gözlerimi bile kapatýr bakamazdým sana, Dokunduðunda titrerdim hemen, Aþký sana hissettirmeden... Hiç bakamamýþtým sana aþkla, Hiç varamamýþtým sevdanýn kýyýlarýna... Anlayacaðýn, Zordu sevmek seni sevgili...
Her günümü aydýn eden sendin, Gülmeme sebep, Yangýnlarýma ateþ de sen.. Aþka düþtüðüm yar sendin, Söylemeyemedimm... Zordu sevmek seni, Söylesem düþecektim uçurumdan, Söylemesem zaten uçurumdaydým ben... Güldüðünde yanaðýndaki bendim.. Ýçinde atan kalbindeydim, Hep yaþadým aslýnda seninle, Seninle aldým nefesimi, Seninle uyudum, Seninle uyandým... Seni sevmek zordu sevgili, Söyleyemedim...
Beni sevdiðini bilseydim, Bir saniye durmazdým ki yalnýzlýkta.. Sarýlýrdým boynuna... "aþkým " derdim... "yarim" derdin... Ah Ah! ////////////////// Geçmiþ böyleydi iþte.. Direndim sensizliðe, Ve sana kavuþtum þimdi! Anlayacaðýn; Seni sevmek zordu sevgili...
Þimdi zamana ve herþeye inat, YAKIYORUM SENSÝZLÝÐÝ...
(...Senn/Li tüm zamanlarým artýk...) (...Ben/Li tüm zamanlarýn artýk...) Sosyal Medyada Paylaşın:
((Ayşe)) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.