GÖLGEMİ GEÇTİM...

Hadi bul þimdi beni, bul da bin özür dile
Sen benden önce zaten ruhunu kaybetmiþtin.
Piþman olacaðýný önceden bile bile
Küçük lokmalar yutup büyük lâflar etmiþtin.

Evet haklýydýn belki, aþk karýn doyurmuyor
Þimdi sýrça köþkünde dilediðince týkýn!
Dolu mide boþ kalbin yerini doldurmuyor
Bir yanýn eksik þimdi ’’üzgünüm’’ deme sakýn...

Ayak izlerim mahcup, gölgemi geçtim artýk!
Ýnsafým vicdanýmdan gitmek üzredir þimdi.
Umut tarlasýndaki mahsulü biçtim artýk
Ömrümde bereketin bitmek üzredir þimdi.

Sonunda bu da oldu... Kardelen küstü -kar-a
Kutupta kýzgýn güneþ, çöllerde çýð vaktidir.
Lokman hekim hayrette; Kapandý malûm yara
-Keþke- düþtü lûgattan, -iyi ki- ler muktedir!

Hadi bul þimdi beni. Yer yarýldý, ben girdim...
Buluttan nefret eden kuþun kanadýndayým.
Musibete gerek yok, cezamý kendim verdim
Adý intikam olan zevkin inadýndayým...



Ali ERDÝNÇ

Sosyal Medyada Paylaşın: