Sadece Hüznünden Geçtim

kelimelerin yýrtýðýndan süzülüp konuþsam þimdi ortaya
tekbaþýma taraf alsam ya da karþý dursam aþka
senin sevdana vuran her sözüm yalan sayýlacak
nemli kirpiklerinin ardýndan buðulu gözlerin bana düþman düþman bakacak
biliyorum „ döktüðüm gözyaþlarý hep mi boþaydý ey þair“ diye soracaksýn
sevdanýn yalaný olmaz desem yüreðim benimle hesaplaþacak
ne yazsam buraya vurulacak
ne yazsam buraya yalan olacak

yüzümün karanlýðýndan sýyrýlýp alnýmý güneþe sersem
bütün baharlarý döksem önüne kýþlarý kaldýramayacaðým
senin sonbaharýnda bir yaprak yeþertemeyeceðim
veda mektuplarýný bana göstere göstere yýrtacaksýn önümde
biliyorum „ Mutluluk vaatlerine inandýðým günler geride kaldý“ diyeceksin
ayrýlýkta sevdaya dahil desem þaka yapýyorum sanacaksýn
ne söylesem sana yarým olacak
yüreðindeki karanlýða benden ne bir umut ne bir teselli varacak
hangi yüzümü göstersem sana yabancý duracak

ömrünün kurumuþ yataklarýndan kimse su içmez
hayýr dualarýný almak için kimse kapýndan geçmez
sen ise durmadan rüya tabirlerini okursun uyanýr uyanmaz
söylenenler gördüklerine gördüklerin de söylenenlere uymaz
inatçý bir çocuk gibi hep oluruna döndürürsün kelimeleri
sevabýna yalancýlýk yaparsýn her kötüye gidiþin
çýra gibi yanarak silersin gecenin karanlýk izlerini
karanlýðýna dost olabilir bu þiir desem inanmayacaksýn
ne yazsam buraya seni aydýnlatmayacak
ne yazsam buraya sana ýþýk olmayacak

onun için
bu þiir sadece
sadece
yüreginden öper
sadece hüznünden geçer







Sosyal Medyada Paylaşın: