K A L M A D I

Kadýn erkek ayrý gayrý
Edilmiyor kel kalmadý,
Bilmez olduk hasta sayrý
Ziyarete hâl kalmadý.

Ayný olsa dil lehçesi
Hazýr olsa yâr bohçasý
Yeþerse de gül bahçesi
Koklayacak gül kalmadý.

Kimi ekti kimi biçti
Har-vurup da harman saçtý
Kovan-kovan arý geçti
Bir tadýmlýk bal kalmadý.

Hýzlý gitti tez yoruldu
Görmez oldu göz darýldý
Coþkun akan su duruldu
Çaðlayacak sel kalmadý.

Gerçek aþka revan ile
Ömür boyu seven ile
Sýðýnýp da güven ile
Tüneyecek dal kalmadý.

Belki biraz karamsarým
Gün geçtikçe söndü harým
Boþ duruyor dolmaz yarým
Feyz alacak göl kalmadý.

Herkes kendi âleminde
Böyle bir þey var mý dinde
Baba ata yatar sinde
Okuyacak dil kalmadý.

Koþacakken gittik yaya
Vurmak için em yaraya,
Garip öksüz fukaraya
Uzanacak el kalmadý.

Mahir söyler kendi dinler
Hýzla geçer gider günler
Kýrýk sazým çalmaz inler
Ses verecek tel kalmadý.

Mahir Baþpýnar

Sosyal Medyada Paylaşın: