Bu nasýl vicdandýr irkiliyorum
Germeyin toplumu, germeyin yeter
Var olan sevgimi yitiriyorum
Bölmeyin milletti, bölmeyin yeter!..
Paramparça oldu gönüller artýk
Boþ laf yarýþýndan usandýk, býktýk
Böyle mi kalýnýr yemine sadýk
Kalmayýn kardeþim, kalmayýn yeter!..
Millet hizmet bekler her kurumundan
Saygý da hakkýdýr bir memurundan
Hep beraber devletiz, tut ucundan
Vurmayýn devlete, vurmayýn yeter!..
Herkes niyetini gözden geçirsin
Korku üretmekten, tezden geçilsin
Arkadaþ, sen bu millete vekilsin
Aslýný unutma aslýný yeter!..
Meclisi, askeri, anayasasý
Bu milletin özü, gücü, yasasý
Devlettir onun sevinci, tasasý
Dövmeyin milleti, dövmeyin yeter!..
Yüz binlerce cana bir vatan aldýk
Çok bedel ödedik, hep özgür kaldýk
ATA’MIN “yurtta sulh” sözüne sadýk
Kalýn efendiler, kýymayýn yeter!...
Abdulkadir Güllü
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
Mum ışığı İNSANİ DEĞERLER KIRIK GÖNÜL Beş duyu ANNE GERÇEK DOST Koca Reis ES RÜZGÂR Çanakkale - 1 ZOR OLAN I-II-III