KÖYLÜ GARİBANLAR

Soðuktan sýcaktan kararmýþ kalmýþ
Okuyup liseden diploma almýþ
Yaptýðý iþinde fazla ün salmýþ
Ah çekince susar köylü gariban.

Ufacýk boyuyla hedefi büyük
Bekâr kalmýþ çökük omuzun da yük
Sararmýþ suratý yüreði döyük
Saz teline basar köylü gariban.

Seçkin huyuyla tek baþýna köyde
Çok iþ yaptýðýnda keyfi yok beyde
Ýlkokul mezunu olgun bir huyda
Haksýz sesi keser köylü gariban.

Köyünde seçilmiþ birinci aza
Çokta gözü yoktur razýdýr aza
Altýn kalpli ama suskundur söze
Kýzarsa kin kusar köylü gariban.

Daðda güdüyormuþ keçi, sýðýrý
Þaka olsun diye bazen baðýrý
Her zaman yapýyor dosta çaðýrý
Demir gibi yasar köylü gariban.

Kara kuru yaðýz sivridir dili
Açýk sözlü yiðit Isparta ili
Ýhanet edene kötüdür eli
Hoþ görüyle basar köylü gariban.

Dursunî kayboldu hayal içinde
Yalnýz kazanýyor bilek gücünde
Yorgunken gülüyor hayat hiçinde
Güler yüzle eser köylü gariban.

Dursun Yeþil –2009


Sosyal Medyada Paylaşın: