UNUTURUM BELKİ

ruhumda bile zerre kadar,nefret yokken.
aþkýn penceresinde doðup,doðup ölürken.
rýhtýma yanaþan her gemiden seni sorarken.
sense dönüp bakmadýn bile elvada derken.

paslandý yüreðimin dili.
oldum varoþ yýllarýn esiri.
beceremedim sevipte,sevilmesini.
hep ben oldum karþýlýksýz aþklarýn kölesi.

bedinimdeki bu yangýný.
söndüremez okyanuslarýn sularý.
erisede lodoslarýn karý.
telafi edemezler, sensiz yýllarý.

yanýmda olsada cennetin hurileri.
dolduramazlar kalbimdeki yerini.
seninle výz gelir.vahha çölleri.
sensiz neye yarar,yere sersem yýldýzlarý.

açmasada hürriyet bahçesinin gülleri.
doðmasa dünyanýn gündüzleri.
ateþ olup yansada volkanlarýn külleri
unuturum belki seni,verirken en son nefesi.

OSMAN TÜRÜDÜ






Sosyal Medyada Paylaşın: