Adım Adım yalnızlık

AÞk yeniden baþlasa keþke kanýmýzda,ruhumuzda,
Ölüm gelmeden aþk gelse sarsa ruhumuzu,
Umutlarýmýz bizden önce yola çýksa,
Bir kalpten, baþka bir kalbe,haberi olmadan ulaþsa...
Ani zamanlar gibi birden saran bu aþk isteklerinden farklý yerlere ulaþtý,
O görmeden, duymadan, bilmeden ve aniden; yaklaþtý..
Dokundu,hissettirdi belki ikinci kez platonik duygularla ama inanýlmaz ve tarifi olmaz duygularla etrafýný sardý...
Zamanýnda farklý duygular beslemiþti belki ama sonunun aþk olacaðýný belki de kestiremez di ki bilemedi de ...Arkasýndan koþar adýn yaklaþýyordu farkýnda deðilsin sana doðru geliyor ve sen gözlerin kapalý ilerliyorsun,yaklaþýyorsun,günler geçiyor tanýyorsunn,hissediyorsun ve kendinde buluyorsun aniden...
Geldiði gibi gidiyor da...
Birgün aniden içindeki aþk dýþarý çýkmaya hazýrlanýrken, arkanda oludðunu hissederken dönüp bak bakalým ..
Ayrýlýk yaþandý hayatýnda, geçip gitmeyen bir aþk kaldý ...
Özledin ama sustun ... Bekledin,beklemekle kaldýn...
Oldu ve bitti ...


Sosyal Medyada Paylaşın: