Belki bilemezdin!
Sen bilemezsin be gülüm
Neden hicranla arkadaþlýk kurduðumu
Solgun nefesimle hazaný soluduðumu ve hiç konuþmadýðýmý
Hayatýmda ilk kez olmuþtu
Ýçime engel olamadýðým kýpýrtýlar konmuþtu
Kalbim ritmin akýþýyla coþmuþtu ve halim hazzý kuþanmýþtý
Öyle bir andý ki yaþadýðým
Yerimde duramýyor ve umutlara sarýlýyordum
Ufkumun seyrinde yol alýyor ve asla usanmadan uçuyordum
Gördükçe içim titriyordu
Uzaklardan olsa da halime kifayet ediyordu
Sessizliðin kuþanmýþlýðýnda ve edebin varlýðýnda yetiyordu
Bir anda ne olmuþtu bilsem
Kalbime söz söylemeyi ne yazýk ki becersem
Aklýma ne söylesem, hissiyatýmý bilmem ki nasýl dizginlesem
Gönlümü nasýl ikna etsem
Halimi cezbeden o güzelliðe nasýl eriþsem
Kim bilir ne þekilde gerekçelendirerek meramýmý sarf etsem
Korkularý yenerek gitsem
Her ne olacaksa razý olarak bahtýma versem
Kalbimin serzeniþlerine ne desem ve ruhuma tevessül etsem
Neyse bir müddet sabredeyim
Lakin þimdi kalbimin coþkusuna ne söylerim
Gönlümün bereketinde filizlenen sevgiliye selam mý vereyim
Ne gün içinde ve nede gecelerde
Dirliðimin bir bütünlüðünde ve dili hecelerde
Müstesna bulduðum hikmetin güzelliðinde ve sessiz sevgiyle
Aþký aralýyor ve yol alýyorum
Her halimde farklýlýðýn hazzýyla kuþanýyorum
Takate eriþiyorum, umutlarý derliyorum ve ölümle yüzleþiyorum
Mustafa CÝLASUN
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Cilasun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.