“Gerçek lider yüz senede bir çýkar”
Gün olur hareket bentleri yýkar,
Yýlan büyüyünce her kesi sokar,
Bu Ozan Arif’tir, arif dediler.
“Ateþin büyüðü rüzgârda parlar”
Örüldü önüne çelik duvarlar,
Kraldan kralcý soysuz yaverler,
Bu Ozan Arif’tir, arif dediler.
Mamak’ý C–5 anlattý durdu,
O anlattý malum zatlar kudurdu,
Devler dev deðildi hep bodurdular,
Bu Ozan Arif’tir, arif dediler.
Doksan dörtte mevsim güze girerken,
Erciyes’ Kurultaya giderken,
Yahyalý’ da bir hasbýhal ederken
Bu Ozan Arif’tir, arif dediler.
“Ölmez bu hareket dava” diyordu
Dört söz etse üçü vatan diyordu,
Taþ medreselerde yatan diyordu,
Bu Ozan Arif’tir, arif dediler.
“Hani nerde firavunlar” nemrutlar,
Dost olacak güvenecek Allah var,
Gün olur tersine akar bu sular,
Bu Ozan Arif’tir, arif dediler.
OÐUZSOYLUM