ÞEHRÝN PUSU Gökyüzünde bulut, yüreðimde bulut… Tanrým; nedir þu havadaki pusu Gönlümü karartýyor, Yok ki bir parça umut Aydýnlýk güneþ gibi Ay gibi yahut da su…
Bu þehirde, sönük yýldýzlar Yanar-döner parýltýyla Göz kýrpmazlar insanlara. Gri- boz semanýn kararmýþ gecesinde Belli bile olmazlar Iþýklarý yetemez. Dumandan ,kirden ,isten Bize kadar gelemez.
Tek, ulaþan dünyaya Kirli sarý ve belirsiz Iþýða benzeyen, küçük Halsiz, güçsüz ve üzgün Iþýk huzmeleridir.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Elif ECE Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.