Goncam (1) Bestelenmiştir

Bir goncagül açtý, narin mi narin
Mevsimsiz açan gül, nedir bu halin
Kar, fýrtýna, tipi, Seni üþütür
Solarsýn bir anda, bülbül üzülür.

Gönüllerde gonca, elde çiçeksin
Aþýklar gününde, vazoda sensin
El deðme goncama, sonra üzülür
Yapraðýný döker, solar süzülür.

Küskünler barýþýr, sen oradasýn
Þarkýlar söylenir, sen nota�dasýn
Sevgiyle yeþersin, kemanlar çalsýn
Býrakýn dalýnda, hep böyle kalsýn.

Sevdalý gönülde, dillerde goncam
Açýverdi birden, ellerde goncam
Goncagül, Goncagül, sen ömrünce gül
Hasretinle yanar, hayranýn bülbül.

Esmesin rüzgârlar, Goncama doðru
Hasret býrakmasýn, bizlere onu
Dayan Goncam, yoksa, güller üzülür
Bak mevsimi geldi, güneþ süzülür.

Erdal YILMAZ -06.09.2004- Osmaniye öðretmenevi

Sosyal Medyada Paylaşın: