bir bilsen tenime iþleyen çivi izlerini umudun kesilir döngüsünde hayatýn ayrýk otlarý üstüme yürüyen baþýboþ kaldýrým çiçekleri nerede doyuyorsa orada açýyor umut çiçeklerini kirli kaldýrýmda ellerinde teri var isteksiz eteði paralanmýþ kimsesiz
artýk bakmýyorum hayat aynasýna yüzün ardýnda gurur kýrýklarým süslenmekte yok kýrýtarak taraklar kýrýldý bitli saçýmda hangi barýn kalp kýrýðýyým yada hangi zengine sermaye fark etmez yaþý iþi bana lazým dolu cüzdan
dedim evet kaldýrým çiçeði leþ kokan aðýzlara sermaye okul yollarýnda tükenmedi çilem benim çilem para aþký kirli ellerde bedenim tarumar göbek boylarýnda bir aileye karýþacakken ben oldum aile hem de kaldýrým yollarýnda üç kuruþa
02.07.2009
geçeriz sokak baþlarýndan ne çok sökülmüþ taþ vardýr yüreðe basýlan ve ne çok umut barlara neonlarla yazýlan ve ne çok hayat kýrýlan dökülen elinden gururu alýnan ne çok çivisi çýkmýþ veranda da kimsesiz ve çaresiz Sosyal Medyada Paylaşın:
Ali Ekber Hırlak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.