Yine sensiz bir gece.
Ben yine sensiz..
Seni düþündüm,sevgimizi.
Bir þiir yazmak istedim.
Seni anlatan ,
Beni anlatan,
Bizi anlatan,
Sana nasýl kýzdýðýmý anlatacak.
Nefretimi dökecektim satýrlara.
Belki, kalbini kýracaktým
Ama
Kesinlikle seni aðlatacaktým.
Sen gözyaþlarýný dökerken düþünecektin,
Seni aðlatan yaþayamadýðýn sevgim mi?
Yoksa
Gelecekte senin göremeyeceðin ,
Belki da asla hissedemeyeceðin sevgim mi?
Nedenlerin aslýnda hiç bir önemi yok.
Önemli olan bir daha yaþayamayacaklarýn.
Yapamam iþte yapamam,
O þiiri yazamam,yazmamalýyým,
Yazarsam bana asla cevap vermeyecek.
Ve………..
Cevabýný hiçbir zaman alamayacaðým,
Sorularým olacak,
“sen hiç böyle sevdin mi..? “
“sen hiç sevdiðine þiirler yazdýn mý..?”
seni vicdansýz seni kara vicdanlý yapacaktým.
Biliyorum bu sorulara cevabý ,
Yine belki ben cevap verecektim .
Biliyorum..
Sen
Evet sen..
Birilerine þiir yazacak adam deðilsin..
Belki de kalbini kýrmak için daha da ileri gidip,
Sen adam gibi adam bile deðilsin deyecektim.
Ama olmadý iþte yazamadým o þiiri.
Ama yazsaydým kesinlikle böyle bitecekti..
Ben mutlu olamadým.
Sen çok ama çok mutlu ol yeter diyecektim.
Senin adýna gerçekleþecek bütün dilekleri diler.
Kendi hayatýma garantiler isterdim..
Aslýnda hayat ölüm dýþýnda bir garanti vermiyor insana.
Bana ise tek þey kalýyor yaþam adýna,
Aþkýn melekleri ile beraber,
Biten aþkýmýzýn arkasýndan aðlamak.
Kardelenejla
05/01/2007