Gün yüzü görmemiþ yüzümü güldüren sendin Gönlümün baharlarýný açan ve yeþerten yine sendin Canýma neþe katan hayatýmý deðiþtiren hep sendin Bana aþký tattýran sevgiyi öðreten yalnýzca sendin
Seninle mutluydum içimdeki huzuru sana borçluydum Seninle çoþkuluydum özlediðim sözleri senden duymuþtum Seninle umutluydum dünyamý aydýnlatmýþ karanlýðý unutmuþtum Seninle baþkaydým yeniden doðmuþ cennetimi bulmuþtum
Seni geç buldum çabuk kaybettim Sana caným dedim acele ettim Son sözünle sonunda bende bittim Seni sevdim gideceðini hiç beklemedim
Sana aldanýp gönlümü vermiþtim Sözlerine kanýp aklýmý kaybetmiþtim Kalbine inanýp canýmdan geçmiþtim Güzelliðine bakýp seni sevmiþtim
Meðer seni severek kendime ihanet etmiþim Sana deðil kendime yalanlar söylemiþim Ben yalnýzca bilmeden kendimi kahretmiþim Anladým ki seni severek hata etmiþim...
Sosyal Medyada Paylaşın:
ediz avşar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.