Gittiðim yer neresi? Þayet bilmek istersen Gururuma hükmeden yalnýzlýk anayurdu. Süslenmiþ bir vedayla, kirpiðimden aþaðý Gözyaþýmý dökmeden gitmem gerekiyordu.
Baktým varlýðýma yer kalmamýþ öneminde Hatýramýn ýslaðý kurumuþ göz neminde Hüzün damýtýyorken gecenin son deminde Henüz þafak sökmeden gitmem gerekiyordu.
Sevmek bir ömür sürer, ayrýlýksa bir anlýk Söze hüküm geçmiyor dudaklar sustu artýk Sis dolarken kalplere, daha siyah karanlýk Ruhumuza çökmeden gitmem gerekiyordu.
Eleði rafa astým, eleyip son unumu Bundan sonra ne olur, bilmiyorum sonumu Senden baþka kimseye eðmediðim boynumu Daha fazla bükmeden gitmem gerekiyordu.
Býrak yalnýz yaþansýn, þimdi mahzun geceler Bir ayrýlýk bin hüsran, gönlü mýsralar çeler Yaðmur gibi yaðarken geceden tüm heceler Kalbine yas ekmeden gitmem gerekiyordu.
Gönül tadacak elbet ayrýlýkta sancýyý Tanýmak bir iþkence, bu hovarda hancýyý Vuslatsýz bir sevdada aþk denilen acýyý Daha fazla çekmeden gitmem gerekiyordu.
Emin ZEYBEK 26.05.2009 / Bursa Sosyal Medyada Paylaşın:
sözlerinahengi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.