Hüzün þehrinde hüzünle uyandým bu sabah
Yüreðim karanlýklar içinde aydýnlýk olsada her yer
Mavi gözyaþlarým aktý içime kimse görmeden
Hüzün þehrim hep mi hüzün olacak hayatým
Býrakmak istedim seni koþmak sonsuza
Yýllarca yaþadýk her sokaðýnda hüzün
Dolaþtým sesizce yalýn ayak adým adým
Yanýmda sen ve umutsuz bakýþlarým
Kendimi buldum altýnpark yollarýnda
Gözlerim dalgýn kolarým kýrýk
Ihlamur kokularý bile yetmedi gülmedi yüzüm
Türk sokaðýndan çýktým yavaþ yavaþ
Gül bahçesine attým kendimi
Oturdum biryere yüreðim buruk
Gül kokularýný çektim içime dinledim kuþ seslerini
Yinede hüzünlü bu þehir ve ben
Aðladýk beraber yoktu yanýmda aþkým
Anlatamadým karasevda çekdiðim
Rüzgar sandým ama yüreðimdeki fýrtýna
uçurdu beni daldan dala
Kimseler yoktu yanýmda senden baþka
Hüzün þehrim ANKARA
MAVÝ GÖZYAÞLARI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
MEVSİM KIŞ HABERİN VARMI YAR MAVİ GÖZLÜ BAL RENGİ GÖZLER KIRILAN KALP SUS YÜREĞİM EYLÜLDE DOĞMAK İNCİ TANESİ HÜZÜN BAKAN GÖZLER KARANLIK SOKAKLAR