TOPRAK ARALANIYOR
Dünya için koþturur, ne býkar, ne usanýr
Saatlerce boþ durur, ibadetten utanýr.
Hiç namazdan söz etme, kesiliyor takatlar
Azrail’le anlaþma yapmýþ gibi rahatlar.
‘’Daha erken…’’ der herkes, bir gaflet uykusunda
Kesiliverir nefes, belki de uykusunda! ..
Vakitler daralýyor, ölüme varýyoruz
Bin kapý aralýyor, hâlâ yol arýyoruz!
Vücutlar yere doðru eðilmiþ, hazýrlanmýþ
Çoðalmýþ, sýzý aðrý, saçlarýmýz kýrlanmýþ.
Yol ararken yol biter, bir çýkmaz sokak mezar
Vücutlarý eritir, yok eder azar azar! ..
Hak yoldan uzaklaþtýk, yürek karalanýyor
Kabre doðru yaklaþtýk, toprak aralanýyor! ..
Onur, fark et, fark ettir, hiç kurtulur mu yanan?
Tembellik felâkettir, belki olur, uyanan! ..
Onur BÝLGE
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.