Vuruyor yýllarýn sitemi sýrtýma; Ben öldüðümde belki kimse üzülmeyecek, ardýmdan aðlamayacak, bir-iki damla gözyaþý hepsi o kadar..
Her direniþim yýllara inat kendimi arýyorum, yýllarýn acýmasýzlýðýnda.. Zor geliyor hayat artýk, Aynalar beni göstermez oldu bezgin halimle, Maziyedir isyaným neden ben..
Ýçime kapanýp aðlamak istiyorum.. Anlamadýlar beni eski ben degilim,
Oysa,
Hiç bir karþýlýk beklememiþtim dostluktan baþka sadece, bir parça sevgi istemiþtim..
Bilemiyecekler neye kýrgýn olduðumu ve hiç anlayamýyacaklar...