Sakin ve sessiz kimseciklerin olmadýðý bir zamanlar aklýmýn yoðun olduðu tek anlardýr. Neler neler gelir düþünürümde sensiz geçmez hayat bunu çok iyi anlarým. Sen bende beynimden çýktýn bedenime yerleþtin þimdi varlýðýnda ýsýnýyorum yokluðunda üþüyorum.
Gözlerim hayalinle yaþamaya alýþýr içim acýlarla dolar da kimseye derdini anlatamaz sen bende gözlerimin aynasý oldun þimdi varlýðýnda doyamýyorum yokluðunda yaþayamýyorum.
Ellerim hep yollarýna hasret kaldý gittiðin günden beri özlemin yakamý býrakmadý sesim kesildi gözlerimden yaþlar akmadý kimse beni senin gibi yakmadý þimdi geldiðini saklýyorum gittiðine inanamýyorum NE YAPSAMDA SENÝ ÇOK ÖZLÜYORUM...
YAZAN:EDÝZ AVÞAR
Sosyal Medyada Paylaşın:
ediz avşar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.