Bir çocuk görüyorum deniz kenarýna oturmuþ, ufka bakýyor. Kim bilir cocuk aklýndan neler, neler geçiyor. Martýlarla konuþuyor belki de bizim yaptýðýmýz, kötülükler için özür diliyor. Bir çocuk görüyorum deniz kenerýna oturmuþ, bir þeyler anlatýyor dalgalara. Gidipte dönmeyen babasýndan haber bekliyor. Bir çocuk görüyorum denizkenarýnda, ufka bakan. Balýkçý Hasan’ýn oðlu, Hasan Aðlýyor babasýna.
03-06-2006-Cumartesi Tuðrul Ahmet Pekel
Sosyal Medyada Paylaşın:
tugrulahmetpekel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.