her nefes susarmýþ uðramaz derken ayrýlýk bana meðer iki senelik misafirmiþim sýðamadým bir hücre olup hayata bitti her þey tüm günlerim eskidi artýk güneþ soldum ecel serde caným acýmýyor ama çaresizlik ürkütücü düþman
doðum günüm gidiþime ortak el elindeki neþterler geleceðim korkmuyorum ölmekten kandýrmayýn sakýn beni var olmayý yaþadým yok oluþuma da varým hazýrým gitmeye rahat býrakýn susun aðlamayýn üzer ilk zamanlar sonra huzur verir belki bu sonsuz karanlýk
kýrýk beþ dakika oldu duyalý hastanenin yani son duraðýn adýný ardýmda sancýlarým kaldý birde kalbimden iki satýr þiirlerim bu son yüreðime dokunuþ son sokaðýmdan geçiþ ve son sözüm anneme kokundayým canýmýn yarýsý unutma ben senden gitmiyorum tatlý meleðim
Sosyal Medyada Paylaşın:
şeb-i şair Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.