BİR YİĞİT ÖLDÜRDÜN
Bir yiðit öldürdün yirmi yaþýnda
Gençliðimi aldýn ona yanarým
Ýsmimi görürsün mezar taþýnda
Þu ömrümü çaldýn ona yanarým
Yarýn duyacaksýn adým okunur
Cenazeme gelme bana dokunur
Topraðým baðrýna alýr sokunur
Kabristana saldýn ona yanarým
Nasýl terk eyledin býraktýn beni
Gayrý tanýmýyor gözlerim seni
Baharda soldurdun nazik bedeni
El yanýnda kaldýn ona yanarým
Üç günlük dünyamý zindan eyledin
Seviyorum diye yoldan eðledin
Dayanýlmaz acý bir söz söyledin
Hayallere daldýn ona yanarým
Söyle mutlu musun söyle vefasýz
Ýþte gidiyorum gönlüm sefasýz
Bir günüm olmadý dertsiz cefasýz
Yüreðimi deldin ona yanarým
Emrinde koþturan köleye döndüm
Yýllardýr aþkýndan deliye döndüm
Tabuta konulmuþ ölüye döndüm
Bana kefen buldun ona yanarým
Güzelim diyerek aldanma sakýn
Kýrýþýr yüzlerin zamanýn yakýn
Ben öldükten sonra aynaya bakýn
Deðersiz bir puldun ona yanarým
Ya Rab sen affeyle günahkar kulum
Þu gönül evimde kalmadý çulum
Genç yaþta mezara giren Tombul’um
Güller gibi soldun ona yanarým
Zeki Tombul
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.