Yüreğimin Umut Oynaşımlarında Haziran

Dinmeyen sýzýlar boþalýrken gövdemden.
Bu kent güneþin kýzýl dudaklarýndan.
Utancýn kanat geriþine býrakýyor kendini.
Devinmeler, gelip gitmeler, sonsuz açýlýmlar.
Özlemi duyuluyor bir þeylerin.
Acý yalnýzlýðý büyütüyor.

Yakýnmalar, sövmeler, inlemeler.
Dirim kavgasýna giriþen insanlar.
Haziranýn yalnýzlýðýnda acýyla büyüyen insanlar.
Yaþamak kýran kýrana.
Kentin yabancý soluðu dudaklarýmda…

Ve sonra çýðlýk çýðlýða sesler geliyor uzaklardan.
Doklardan, iskeleden, fabrika bacalarýndan.
Kara saplý haziranla karalý yüzler.
Üzerime üzerime aralýksýz saldýrýyor.
Ben haziran güneþinin yangýn ozaný
Bir þiir yazýyorum bir þiir, içimde büyüyen acý.
Bir zehir sancýsý, bir kurþun yarasý deðil.
Ýçimde duyduðum acý hazirana bir çýðlýk.

Ve her gece çarpýyor kayalara yalp yalp sular.
Ve her gece çýldýrasýya bir yalnýzlýkla kývranýyor içim.
Yan yana dizi dizi günler yapay bir sessizlikle geçiyor.
Her gece buram buram yanýyorum.

Acýyla bütünleþerek oyulganýyor sevdam.
Yinelenen çýrpýntýlara yoðruluyorum.
Bazen uðultusuzluðun uðultusu yiyip bitiriyor beni.
Yüreðimin aðzýna birer birer yansýyarak kararýyor.
Yangýnlýðým baþlýyor alaz alaz.

Bir ses ýþýða ve çeliðe dönüþünce,
Uzar yalnýzlýðým haziran gecesinde.
Bir gurbet türküsüyle doðarým yeniden.
Uçarý bir sevinçle dolar yüreðim.
Bana umut aþýlayarak yeniden dayanç verir sevdam.

Ali Özen



Sosyal Medyada Paylaşın: