BEN BANA YENİLDİM

Ben hep gökyüzüne bakardým aydýnlýk gecelerde, dolunaya
Yýldýzlarý saymaya çalýþýrdým, salak gibi
Her defasýnda da ya milyonlarcasý fazla çýkardý ya da eksik
Sevdiðim kýzýn evini gözetlerdim
Beklerdim sabaha kadar, ya çýkarsa diye
Ýþte çýkarsa; seviþirdik pencereden pencereye
Aramýzda iki yüz metrenin olmasý mühim deðildi
Önemli olan aþktý bizim için
Sanki o yaþta aþký bilir gibi

Benim þöyle oynýycam adam akýllý oyuncaðým olmadý
Hepsini kendim yapardým
Karton tekerlekleri dönmezdi bile
Onlara hayallerimi yüklerdim
Ama alan da çýkmazdý satan da
Hepsinin en fazla bir hafta ömrü vardý
Ya karton týrým kibritten arabama çarpar daðýlýrdý
Ya da kaðýt uçaðým annemin bulaþýk suyuna düþer erirdi
Enkazdan bir çocukluk çýkardý
O yýllarda baþlamýþtý insanlýkla savaþým
Ýlk kavgam kendimleydi
Ve ben kendime yenilmiþtim
Zafer öbür benimindi.........
Sosyal Medyada Paylaşın: