HER SEHER UYANABİLSEM
Ufuklardan þafak söktüðü zaman,
Her seher, her seher uyanabilsem.
Yâr zülfüne güneþ düþtüðü zaman,
O’nu seyretmeye dayanabilsem.
Ah bir baðýþlansam kendi özrümce,
Asude yaþasam kalan ömrümce,
Bir Rahmet yaðsa ki kendi gönlümce,
Sindire sindire sulana bilsem.
Yön yön sarýlsam da dursa zamaným,
Zerrece kalmasa þirkim gümaným,
Ýhlâs’a ulaþsa dinim, imaným,
Þeytan’ýn þerrinden koruna bilsem.
Zat’ýn lezzetini alsam her þen’den,
Rayihalar esse harý gül þenden,
Yüz bin çiçek dersem gönül bahçemden,
BÝR Onun rengine boyanabilsem.
Ýçimde erise daðlar ve taþlar,
Müjdeler getirse uçuþan kuþlar,
Ben susarým Onun sedasý baþlar,
Rengimle rengine bulana bilsem.
Mecnun’u olsaydým þemsi-mâh’ýmýn,
Bedeli gelirdi ah ý-vahýmýn,
Beyt’ine yüz sürüp þahlar þahýnýn,
Pervane misali dolana bilsem.
Yaralý âþýklar devran ederken,
Erenler Cananý seyran ederken,
Cümle Âlem orda bayram ederken,
O nur ikliminde buluna bilsem.
23.01.1998 Mustafa yaralý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.