Yuvan yavrun var mý
Buralarda hatrýn sayýlýr mý dedi
Yüzü pamuk, teni toprak kokan
Gençliðinden geçmiþ bir nene
Yuvam var da yavrum yok daha
dedim ya
Derken bir kor düþtü sineme
yaktý beni pare pare
Sýkma ya canýný
kendin bebe sayýlýrsýn
verir ya Huda dedi
O’ndan dile de et dua.
Ya senin dedim
var mý torun torban
He ya dedi
Dört oðlan yedi torun var
var da yoklar da aslýnda
Ne bilem!
Çevirdi gözlerini benden
taa ayak uçlarýna
Bir döngü bu besbelli
Nedenlerini bilip
Sonuçlarýna katlanamadýðýmýz.
Uzandým ellerine gayri insiyaki
Öptüm bir dünya dolusu avuçlarýndan
Benim de anam var da
yok aslýnda nene dedim
Sarýlýrken boynuna.
Ýmtihan evladým derken
Kilitlendi hýçkýrýklarý boðazýnda.
Açtým göz yaþlarýmla kapýsýný
Söyledim evrensel þarkýmý:
Seni seviyorum nene dedim
Senin sevdiklerinmiþim sanki.
Sen þimdi doðduðum þehir gibisin bana
Ýçinde benliðimi erittiðim sýrlý beþiðim.
Baktý ruhuma,
okudu bir çýrpýda çýrpýnýþlarýmý
Açtý kanatlarýmý, sývadý kollarýmý
Umuda uçuþumu gördü mü bilmem
Gözlerinin içiyle dünyalar dolusu gülümserken.
Naz ÇAKIR
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.