Yaþamýmýz mutluluk doluydu o günlerde Yüreðimizde sevgi sürekli yeþerirdi Evreni umursamaz aydýnlýktý yarýnlar Bir fýrtýna baþladý dalýmý yere serdi
Birbirinden kopmayan bir parçaydýk doðada Dudaklarýmýz ayný þarkýlarý söylerdi Birbirinden ayrýldý isteksiz ellerimiz Bir bahar arkasýndan ayrýlýk çýkýp geldi
Yine ben yaþýyorum sensiz de sevgimizi Bir elimde kadehim masamda güzel resmin Seni beklemek yaþama yeniden baðlýyor Bir umut ki içimde bir gün olur gelirsin
Bunlar ozan düþleri bilirim olmayacak Bundan sonra yaþamda benim için zor gülmek Yine de bekliyorum dönüp bana gelmeni Bende en büyük tutku taparcasýna sevmek Sosyal Medyada Paylaşın:
doganumitaksel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.