Meçhule giden bir gemi gibi seyrederken okyanusta, Çýkarlarýn doðrultusunda bana rotamý öðretmek, Sanamý kaldý ey sevgili...
Yok öyle acýlarla boðuþurken, Birþey olmamýþ gibi limanýma yanaþýp, Yardým elini uzatmak, söylesene Sanamý kaldý ey sevgili.
Duracaksýn; Önce beni sonra kendini çýkaracaksýn gömdüðün yerden. Baharý kucaklayacaðýz beraber. Yoksa; Bir þarkýnýn nakaratýndan öte gidemiyeceksin yüreðimde. Anlamadýn beni hesabýný veriyorsun þuan tüm benliðine. Ben sana bunlarý daha önce çok söylemiþtim, Hesabý aðýr olacak diye ey sevgili....
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hikmet Karabağ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.