CAM

Cam... bakmak istediðin yere bakar....
Görmek istenileni yarar görmeye...
Gözlük camý bile...

Görmek istemediðine çekmek üzere perdeler...
Bir perde çekersin gözlerine de...
Olur... biter...

Oysa...
Cam kýrýklarý gibi kalýr geride....
Kalp kýrýklarý...
Ve örtmeye çalýþtýðýn çýplak gerçekler...

Elinde doldurduðun cam kadehinle
Baþbaþa kafa çekersin...gerçeklerinle...
Yýkarsýn tuzlu suyunda gözünün,
Kalp kýrýklarýný.... birer.... birer....

Perdeleri örtmeden
Bakmayý öðrenince...
Hayat camdan gülümser......

Elif Þebnem Akal



Sosyal Medyada Paylaşın:

elifsebnem Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

YALNIZLIK KANKA Ayrılık Mektubu-2 AĞAÇ Bir Naçizane Günaydın SEN BENİM EN GÜZEL HALİMSİN Şebnem Cumhuriyeti Aç-(Parantez) -Kapan GALOŞ Aşk Tarlası Yalnızlığın luzumu yok