Bir Temmuz sabahýnda doðmuþum istemeden
Çekilecek çileyi bilmeden aðlamýþým
Rahimde büyümüþüm bir lokma þey yemeden
Yüreðimi çektiðim nefesle daðlamýþým
Bir çýnar gölgesinde emmiþim ana sütü
Yüzde güneþ yanýðý, tende terin kokusu
Zaman zaman ürkütür beni gök gürültüsü
Aðlatýr karanlýðýn gecedeki dokusu
Yürüdükçe toprakta çamurla yoðrulmuþum
Dizlerimi kanatmýþ yollardaki tezekler
Adým Ýbrahim konmuþ onunla çaðrýlmýþým
Coþari olmuþ beynim kazýndýkça gerçekler
Bugünler dünü kovdu, aylar geçti, yýl oldu
Zamana kuyu kazdým, zamaný dolduruyor
Akþamlarý güneþin batýmý kýzýl oldu
Bahar hayat verirken sonbahar solduruyor
Ýnsaný sevmem bana çocukken öðretildi
Ýtirazsýz severim Rabbin yarattýðýný
Zalim ne hakký gördü ne de sevgiyi bildi
Hiçbir þey aydýnlatmaz hýrsýn kararttýðýný
Bir Temmuz sýcaðýnda doðmuþum istemeden
Yüreðim çaðladýkça kalemim þiir yazar
Duygularý anlatýr dil hiçbir þey demeden
Kalemi susturacak bir yer var o da mezar
01.07 2009/Samsun
Ýbrahim COÞAR