Yine sen kokmayan bir sabah karþýladý gözlerimi
Ve yine inatla açýlmak istemediler mutsuzluða
Karanlýðýn aðýr aksaklýðý sardý gecelerimi
Uzun zamandýr koþmadý yüreðim mutluluða
Acý kumkumasý saniyeler uzadý da uzadý
Anlar dolandý dikenli sarmaþýklar olup nefesime
Mutlulukla gelen tebessüm iyice yabancýlaþtý
Týnýsý yok çökmüþlük buðularý hakim þimdi sesime
Ellerim ümit merdivenine tutunur son gücüyle
Tek tek basamaklar kýrýlýp gürültüyle düþüyor
Yine de bir diðerine uzanýr oldum yeni bir ümitle
Ama korkuyorum bu yüzden içim titriyor
Sanki ateþ topu bir dünya var ayaklarýmýn altýnda
Sahipsiz gecelerin hepsi gözlerime evlatlýk verilmiþ gibi
Bütün renkler unuttu þenliði döndü etraf hiç beyazýna
Sadece ben kaldým ulu orta kan alýna bezeli
Her adýmýma dipsiz kuyular peydahlanýr oldu
Geliþin ustaca muammalara gizlendi
Mutsuzluðun periþanlýðýyla günlerim buluþtu
Bu küskün bedenim arafta sanki
Güneþ unuttu altuniliðini de söndü
Kaldým olduðum yerde sessizce
Gün be gün üstüme üþümüþlüðüm çöktü
Sesim mürekkep þimdi kalemimde
Dolmuyor ciðerlerime nefesimi eline almýþ isyan
Gözümse son çare gibi toprakta her an
Artýk daraldý da daraldý zaman
Ahh bir gelsen cennet olurdu mekan
Ahh bir gelsen çýkmadan ebedi yolculuða
Dünya cennetini alýrdým kollarýma
Her yüze üþenmeden tebessümler çizdin
Eyy mutluluk nerdesin
Nerdesin...
ASLI DEMÝREL...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.