bilinmezlikte bekleyiş

bilinmezlik duygusuyla körelmiþti en deðerli varlýðý
sonsuzluðu kucaklamayý bekleyen bebekler gibiydi sukuneti
son kez diyordu - soluk soluða kalýþýný izlerken
birden karþýsýnda beliricekmiþ gibi hissediyordu onu
her bir cismin yansýmasý, yansýmalarda masallar, masallar içindeyse yine o vardý

güneþ saçlarýný salmýþtý artýk. karþýsýndaydý iþte o
onun yüzündeki karanlýðý yok etmek istercesine kuþatmýþ, kucaklamýþtý her bir diyarý

þimdi susuyordu tüm bilinmezlikler sadece aþk, sevgi kalmýþtý yanlarýnda
oturup konuþmak zordu bir þeyleri
sadece gözleri bir þeyler anlatýyordu birbirlerine
bir baþkasýnýn anlayamayacaðý derinlikte

soru sormak arzusuyla dolmuþken beyin, yürek..
kendilerince yasaktý büyünün bozulacaðý korkusuyla

saatlar birbirini kovalarken bu aþk olduðu yerde duruyordu
bir karara varýp ayrýlma vaktiydi belki de zaman
ama iþte yok bu aþk olduðu yerde, sona yakýn bir durakta
Azraili bekler gibi bekliyordu, gelene gidene bakmadan
Sosyal Medyada Paylaşın: