HAYRET YA
Hayret ya
Þu anda yazdýðým kaðýtta senin gözlerini görüyorum.
Gözlerimi kapatýnca gülücüklerini hissediyorum.
Ben hiç of çekmezdim biliyor musun senin için of küpü oldum.
Her of çekiþim yüreðime ayrý bir tahribat, ayrý bir hasar veriyor.
Hafýzam karaya oturuyor biliyor musun, anlamýyorsun beni
Kýskanýyorum seni hala lüzumsuz ,sorumsuz iþler peþine koþuyorsun biraz aðýr otur batman gel
Eski Marþandiz treni gibi her istasyonda durma, her gördüðüne selam verme muhabbete girme.
Elim de deðil ya yapma dediklerimi ne olur sen de yapma,
Hangi taþý kaldýrýrsam altýndan sen çýkýyorsun.
Ve böylece ,beni de yýkýyorsun farkýnda mýsýn
Ahmet ölmüþ Ahmet sürünmüþ umurunda mý sanki.
Ben saf Anadolu’yu ve kýr çiçeðimi arýyorum.
Özünü kaybetmiþ ne oldum budalasýný deðil biliyor mu sun,biliyormusun.
Ter temiz yüreði güzel hormonsuz boz kýrlarýn nevruzlarýn efelik, yemlik madýmak toplayan nane kekik koklayan vefakar köylü güzelini arýyorum. Tatlý,tatlý dilleri nasýrlaþmýþ elleri bulup öpmek istiyorum.Tabiki þehir kýzlarýný da çok seviyorum.
Medya þýmarýklarýný deðil çayýrlardaki üç yapraklý yonca kokulu güzelimi arýyorum. ben çapa yapaný pazarda el emeði göz nuru ile yetiþtirdiði ürününü satan güzelimi arýyorum.
Hormonlu gýdalar gibi çabuk büyüyüp çabuk kabaran daldan dala
Atlayan budalalarý deðil ben adam gibi adam olan saf Anadolu güzelini ve de narin zarif þehir güzelini arýyorum.
AHMET ACAR/SÝVAS
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.