YOLLARINDA ÖLDÜĞÜM…
Tanýnmaz oldun yârim, birden ne oldu sana?
Ebedî eþ aldýðým söyle sen deðil miydin?
Böyle eder mi insan, kalpten seven insana?
Hasretiyle dolduðum, söyle sen deðil miydin?
Âhiretlik bir sevdâ geçiyordu gönlümden
Ömrüne can katmýþtým þu kýsacýk ömrümden
Duymadýn mý yýllarca er sözünü dilimden
Vazgeçilmez bildiðim, söyle sen deðil miydin?
Uðruna adamýþtým varlýðý, aklý, seri
Bir el koy vicdânýna, gör yaptýðýn eseri
Býraktým yaþamayý kaldým bir kemik deri
Kul kölesi olduðum, söyle sen deðil miydin?
Yüreðime kor ateþ sen olmasan yakmazdým
Melek çýksa karþýma yemin olsun bakmazdým
Hayat hep çile olsa bir an dâhi býkmazdým
Uðruna saç yolduðum, söyle sen deðil miydin?
Artýk umamýyorum aþktan bir zerre medet
Mevlâ kerim, mahþerde hesaplaþýrýz elbet
Hazan demez kýþ demez gün be gün demet demet
Gonca güller saldýðým, söyle sen deðil miydin?
Hicrândýr vereceðin, Kederli’yi terkedip
Böylesine seveni çok zor bulursun gidip
Azrâili, eceli korkmadan buyur edip
Yollarýnda öldüðüm, söyle sen deðil miydin?
Kederli©Almanya, 29.06.2009
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.