Ben senle gönülde gülmeyecek miyim

Bir baþka kederim kederliyim yarim
Deþildi yaralar akýyor gözlerim
Yar son soluða seni de beklerim
Ellerini tutup kucaðýna düþeyim isterim

Bak aðlýyor gözlerim aðlýyor yüreðim
Ýçim buruk yanýyor acý be halim
Sensizliðim de kara kaderim
Bu dünyaya ben niye gelmiþim

Fotoðraflarýný çýkarýp yerlere serpiþtirdim
Yazdýðýn mektuplarý beynime iþledim
Gülen hayalinle kendimden geçtim
Bende gelecekte gülecek miydim..?

Karaya atýlmýþ kara yazlý balýk gibiyim
Debelenip eþelendikçe Omuriliðim
Düþüyor bedenim aðrýyor tüm iskeletim
Haberin gelmezse bil ki öleceðim

Beyaz kefeni sensiz sanýrým giyeceðim
Sana ermeden el deðmeden gideceðim
Yaralar yanýklar bitirirken bedenim
Soldu yüzüm köreldi düþlerim

Yol gözlemekten uykusuz kaldý þiþti gözlerim
Rüzgarda uçuþan yaprak misali yüreðim
Toz pembe hayallerim ince düþlerim zarif yarim
Ben senle gönülde gülmeyecek miyim..?

27.06.2009
Seyfi Yiðit

Sosyal Medyada Paylaşın: