Yaralý iki yüreðin,
Azap yemiþ ruhlarýnýn,
Hazan kuytularýnda iþlediði bir zinanýn peydahladýðý,
Ýsimsiz birçocuktu ayrýlýk.
Peydahlanmýþtý bir kere.
Doðmuþtu iþte.
Henüz yeni doðmuþtu ki;
Yüzünde bir günahýn kirleri,
Ellerinde azabýn bileylenmiþ hançeri.
Böyle hayat çekilmez,
Hem analýk babalýkta edilmezdi ki.
Huysuzdu,
Nursuzdu.
Doðan aðlardý hep,
Buysa aðlatýyordu.
Doðumlar hep sevinç kundaklardý oysa.
Sevgi belerlerdi.
Ama,
Kan aðlýyordu yürekler..
Büyüyecek ti.
Büyüdükçe kirlenecek kirletecek ti.
Hayat çekilmeyecek ti.
Bir günahýn meyvesiydi koparýlmalýydý dalýndan.
Zehirli özüyle yetiþmeden.
Ve doðmasýn diye baþkalarý,
Sökülmeliydi kökünden.
Henüz savunmasýzdý ayrýlýk.
Kolaydý harcanmasý.
Çekip vuslatý kýnýndan,
Tez vurulmalýydý baþý.
Büyüse ne olacaktý ki,
Yaþasa ne olacak.
Biliniyordu ki ne onacak ne onduracak.
Bir arsýz gece vakti doðduðu saatte,
Yýldýzlarýn gözlerini baðlayýp,ayý bir kenara kaçýrýp,
Yargýsýz,
Hiçbir tanýksýz,varýlmalýydý katline.
Ve
Elleri kaldýrýp semaya
Af dileyip Mevla ya,
Arýnmalýydý.
Yalvarmalý,aðlanmalýydý.
Gün doðarken bir çocuk peydahlamalý,
Adýný da vuslat koymalý.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.