HEY YOKSUL İNSAN
Çirkeftir hayatýn görüyorum,
Satarsýn emeðini biliyorum
Kimler almaz nasibini, alýnterinden
Hey yoksul Ýnsan,hey yiðidim.
Zalimlik sana yakýþmaz.
Biliyorsun her nefesin sevgi dolu,
Çünkü sen sevgili yüreksin
Hey yoksul Ýnsan ,hey yiðidim..
Kafalar birleþir düþünürler hep,
----Sanki paylaþamadýklarý varmýþ gibi,
Doðrudur,biliyorsun paylaþamiyorlar,Hey yoksul Ýnsan,
Senin sevgi dolu yüreðini..?
Kudurmuþ insanlarla dolu hep etrafýn,
Sanki her biri birer cellat.
Kapacaklar garibin boðazýnda lokmayý,
Zaten kapiyorlar,kaptýlar bile Ýnsan yüreðini.
Bir nefersin yoksul,gariban vede dürüst.
Neyin kaldý kayýp edilecek,
Nesi var bu Ýnsanlarýn senden alamadýklarý,,
Biliyormuusun senden alamadýklarý,
Ceketin,gömleðin, birde atletin.?
Onuda isterle. ver, verki
Çýplak bedenin doðduðu gibi kalsýn PAK vede temiz....
07/09/1995/Manavgat
Ozan AKGÜL.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.