Zamanda yolcu!
Ey vaktin emanetçisi
Her zerredeki nefesin takipçisi olan abit
Yolun evvelinden habersizsen ahirini nasýl idrak edeceksin söyle
Þem niye avaredir
Kendi dirliði içinde vahtede amade renktir
Alev, hezeyan içinde varlýða muhtaç olan hicraný bir ahestemidir
Dirlik kalbin iþidir
Birlik hakka hasredilen muhabbetli nefesindir
Sevda namütenahi bir güzelliktir ancak aþk ile zikreden suhulettir
An, o zaman içindir
Fikretmek akil olan nefesin müstesna hedefidir
Fevrilik muazzam bir eksikliktir kemali yet erdemle birlik içindedir
Yol, yolcuyu bekler
Sevgiden arî olan bir ömrü sorarým kimler diler
Hasletler sabýr ister, kanaati bilen örer, sanat o vakit tecelli eder
Asla kimseyi yerme
Hikmetine ram olmadýðýn o sýrlarýný ifþa etme
Serzeniþlerinle rahmet dileme, nedamet içinde ihsaný hiç serdetme
Kimliðim hazan içinde
Dirliðim tak iyelerle derlenen tegannilerde
Mütemadiyen sorarým ruhuma hani mefkûrem kimlerin kirli ellerinde
Anam, babam ve ben
Ve nihayet nesebimden emanet olarak verilen
En müstesna sevgimle mücehhez edilen ve nihayet ezaya tevdi edilen
Evet, efrat Müslüman
Hizmet alaný küfür içinde nefesleri boðan þan
Kim kimler adýna hizmet için seferber olunan o zavallýlýðý sýrtlanan can
Ýþte hevesler hükmederse
Azimet, anlamsýz maslahatlara teslim edilirse
Nesil kimliksiz bir þekilde ahkâm keserek edepten içtinap ederek giderse
Mustafa CÝLASUN
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Cilasun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.