Büyümüþtün yalnýzlýðýn haddine dayandý boyun posun.
Yokluðunda, elin hamur yoðrulmaz teknesinde karnýn aç açýk tahammülsüzlüðü çöker kan þerbeti çeker gider kamere.
Senliðinde hata yapýlmýþsa sustuðun ve geride býraktýðýn benlik hesap soracak birkaç gün düþüp gidecek kendi halinde.
Baksana ufuktaki çizgiye sen ordamýsýn? þimdi çarpýlýyor söz dinlemez laftan anlamaz. duygularýn þu an ufka eriþilmez Orada benliðin þeridi kýyýlarýndan sýzmaz. Çift kanatlý ölü anka kuþu. Dokunulmaz orada sonsuz senden habersiz petek gözlerine doluyor gözyaþýn. Yakamozlardan akýyor. Ay halleri.
dili olsa da konuþsa cemaller adýný koyamadýðým sükut. Yüz sürülmemiþ düþler faili sessiz. oysa ki; sen ve O çalmýþtýnýz olimpostan ateþi. Aslý’ný sorarsan Kerem eylerim.